ممنوعیت خروج از کشور چند سالی است که به رویه‌ای معمول برای اعمال فشار بر فعالان اجتماعی بدل شده است. امسال اما دامنه این فشار از کنشگران اجتماعی گذشت و به هنرمندان و سینماگران نیز رسیده است.
ماده ۱۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر، حق شهروندان برای خروج از کشور را به رسمیت شناخته است و بند ۲ از ماده ۱۲ میثاق حقوق مدنی - سیاسی مقرر می دارد که «هر کس باید برای ترک هر کشوری، حتی کشور خود نیز آزاد باشد».
ناصر زرافشان، عبدالفتاح سلطانی، محمدعلی دادخواه، عمادالدین باقی، عیسی سحرخیز، بدرالسادات مفیدی، عبدالرضا تاجیک، فرزانه روستایی، منصوره شجاعی، طلعت تقی‌نیا، نسرین ستوده، نرگس محمدی، ثریا عزیزپناه، فاطمه معتمدآریا، جعفر پناهی و مجتبی میرتهماسب تنها چند نام از بین فهرست بلندبالای ممنوع‌الخروج‌ها هستند.
این افراد همگی به قصد سفرهای کاری یا خصوصی تمامی مراحل قانونی خروج از کشور را پشت سر گذاشته و حتی مهر خروج از کشور نیز بر گذرنامه‌هایشان خورده است، اما قبل از سوار شدن به هواپیما توسط مامورانی با لباس شخصی که خود را نمایندگان نهاد ریاست جمهوری در فرودگاه معرفی کرده‌اند از سفر بازداشته شده‌اند.
محمدعلی دادخواه وکیل و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر بعد از اینکه در شهریورماه امسال پس از یک ماه بازداشت از زندان آزاد شد، قصد انجام یک سفر کاری و تحقیقاتی در زمینه حقوق بشر به خارج از ایران داشت که متوجه شد. ممنو‌ع‌الخروج است. او می‌گوید اطلاع دقیقی از اینکه چه نهادی این حکم را برای او داده ندارد اما چیزی که می‌داند و به آن ایمان دارد این است که حق خروج از کشور یک حق مسلم و ابتدایی انسانهاست.
