دو سال از بازداشت ابوالفضل جهاندار از فعالان دانشجويى که مديريت سايتى خبرى را نير بعهده داشت گذشت ، وى که عضو سابق انجمن اسلامى دانشگاه علامه و همچنين شوراى عمومى تحکيم وحدت بود در يک پروسه پرابهام و نقص قضائى براساس اتهامات غيرقانونى چون تلاش براى انقلاب مخملي،توهين به مسئولان و تبليغ عليه نظام به سه سال زندان محکوم گرديد । در آستانه دومين سال زندان نامبرده گفتگويى با مادر دردمند وى انجام داديم ، اين مادر دردمند در خانه روستايى خود در روستاى "لاشک" از توابع عباس آباد در شمال کشور اينچنين گفته هاى خود را آغاز نمود : شما مى دانيد که در حال حاضر دو سال است که پسر من به جرم توهين به نظام زندانى است. اما پسرم اگر حرفى زد فقط يک انتقاد بود، توهين به نظام کارهايى است که بعضى اشخاص در کشور ما انجام مى دهند. مثلا ما اول انقلاب شعار مى داديم که "استقلال، آزادى" و آزادى بيان يکى از شعارهاى ما بود. شعارمان اين بود که "جمهورى اسلامى ايجاد بايد گردد، زندانى سياسى آزاد بايد گردد" اين که الان امثال پسر من زندانى سياسى هستند آياخلاف وعده هاى نظام نيست؟ ، آيا آسيب به آبروى نظام نمى زند؟ اگر شاه زندانى سياسى داشت، 2500 سال سلطنت، دست به دست و نسل به نسل، موروثى شده بود ولى اين نظام خون هاى زيادى ريخته شد به پايش. اين نظام با صداى الله اکبر که آواى توحيد است آغاز شد و با شعار استقلال آزادى به پيروزى رسيد. يا اينکه مثلا "برادري، برابري، حکومت عدل على". آيا على مخالفان و يا منتقدان خودش را به زندان مى انداخت؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر